Μπρελόκ - Αναμνήσεις απολεσθείσες & ευρεθείσες​

Οι αναμνήσεις έρχονται και φεύγουν χωρίς να τις ορίζουμε εμείς, οι εικόνες ακολουθούν τους ήχους και κάποιες φορές μια ολόκληρη ιστορία αναδύεται από αυτές.
Οι αναμνήσεις επιπλέουν σαν μικρές λάμψεις, εμφανίζονται ξαφνικά και μας επιτρέπουν να ξαναζήσουμε για λίγο κάτι που είχε συμβεί κάποτε στη ζωή μας, που είχε ανθίσει στο παρελθόν μας.  
Οι αναμνήσεις είναι συναισθηματικές αναλαμπές που μας γυρίζουν πίσω στον χρόνο, πολύ συχνά ξεφυτρώνουν από μικρές αφορμές και γίνονται το έναυσμα για να ξεκινήσουμε ένα στοχαστικό, ευαίσθητο ταξίδι. 

Στο «Μπρελόκ – Αναμνήσεις απολεσθείσες & ευρεθείσες» (“BRELOQUE – Memories lost & found”) μια Βραζιλιάνα χορεύτρια, ένας Αυστριακός ηθοποιός και ένας Έλληνας μουσικός – η Adriana Salles, ο Andreas Simma και ο Γιώργος Περβολαράκης – γεμίζουν μια σχεδόν άδεια σκηνή, όπου, το μόνο που υπάρχει στην αρχή είναι δυο κιθάρες. 

Οι καλλιτέχνες φέρνουν μαζί τους ό,τι χρειάζονται για να αναζητήσουν ήχους και θορύβους, που θα κάνουν τις αναμνήσεις να αναβοσβήσουν και να ανθίσουν. Ψάχνουν, διηγούνται και θυμούνται, χορεύουν και παίζουν μουσική. Οι ηθοποιοί γίνονται ανιχνευτές και ανακαλύπτουν μαζί με το κοινό τους μια σειρά από μνήμες, που μοιάζει με ένα μπρελόκ αναμνήσεων. 

Οι αναμνήσεις μπορεί να είναι αστείες, θλιβερές, βαθιές, ονειρικές και παράλογες. Οι ηθοποιοί θυμούνται μικρά ποιήματα, συχνά στη μητρική τους γλώσσα, και η μετάφραση στην τοπική γλώσσα, εδώ στα ελληνικά, την ακολουθεί. 
Στο τέλος, παίρνουν μαζί τις αναμνήσεις τους, εγκαταλείπουν τη σκηνή και το κοινό τους, και γίνονται οι ίδιοι μια ανάμνηση.

Η ομάδα Breloque είναι μια ανεξάρτητη θεατρική ομάδα, που ιδρύθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, χωρίς μόνιμη έδρα, η οποία δημιουργεί παραγωγές που μπορούν να παρουσιαστούν σε διαφορετικά μέρη και τοποθεσίες, σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους.

Οι καλλιτέχνες της ομάδας εργάζονται σε διαφορετικά είδη θεάτρου, σε διαθεματικές θεατρικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων και για πολύ νεαρούς θεατές, σύμφωνα με την αρχή: Οι κεντρικές παράμετροι του θεάτρου πρέπει να τηρούνται εξίσου σε κάθε καλλιτεχνικό είδος, αφηρημένο ή όχι, αφηγηματικό ή όχι, είτε χορεύεται, είτε είναι μουσικό ή προφορικό, σε οποιαδήποτε ηλικία κι αν απευθύνεται.